Tienda
0
MALA VIDA E PIOR MORTE DE RICARDO III (2025)
€0.00
In stock
Product Details
- Contexto Histórico e Dramático
A figura do derradeiro rei Plantagenet, Ricardo III de Inglaterra é pouco coñecida, do mesmo xeito
que acontece con outros moitos monarcas medievais. O coñecemento da existencia deste rei da casa
de York entre o público é principalmente debida á utilización que o dramaturgo e poeta William
Shakespeare fixo da súa figura para a criación dunha das súas obras mais coñecidas; “The life and
death of king Richard III” coñecida tamén como “A traxedia de Ricardo III” ou simplemente como
“Ricardo III”.
Nesta peza o dramaturgo compón unha personaxe con forma de resentido e despótico monarca
adicto ao poder que non dubida en asasinar a calquera que se interpoña no seu camiño. Tamén retrata
no seu drama a un Ricardo eivado, deforme, chepudo, coxo cun brazo esquerdo semiparalisado (pouco
operativo) incidindo así na relación entre a deformidade física e abxección moral do suxeito. Unha
relación perfectamente asumida nuns tempos nos que a superstición tomaba as discapacidades físicas
ou psiquicas como sinalamentos da providencia sobre aqueles cuxas almas estaban afectadas polo
cancro da ruindade.
Mais a investigación histórica deste periodo da Idade Media Inglesa non concorda coa imaxe
verquida por Shakespeare na traxedia. Parecía caber a posibilidade de que este retrato, que o autor
trazou guiado por crónicas exentas de rigor e o relato pseudohistórico de Thomas Moro, fose afectada
polas manobras de propaganda dos aliados do rei Enrique VII para xustificar a lexitimidade da casa
Tudor que ocupaba o trono na persoa de Isabel I. neta do primeiro rei desta casa, no momento da
escrita e representación do drama.
Os adeptos a esta tese intentaron, sobre todo no século xx, demostrar que Ricardo Plantgenet,
Duque de Gloucester e Señor do Norte non era o tirano retratado ao longo dos séculos. Pola contra os
Ricardianos defenden que Ricardo fora un rei xusto e un magnifico administrador e político atraizoado
por unha aristocracia cobizosa de riquezas e poder que non poderian acadar mentres reinase o
derradeiro o herdeiro da casa de York. O achádego dos restos do corpo de Ricardo III no ano 2012
reforzaron a sospeita da conspiración ao poder comprobar a ciencia forense que Ricardo non tiña chepa
nin brazo algún eivado. Derrubado o retrato das deformidades físicas, a semblanza moral falseada polos
deus detractores ficaba nun equilibrio precario; Parecia evidente a existencia dunha lenda negra na
historia de Ricardo.
- Ricardo III.- O proxecto teatral
Tomando fundamento no anteriormente exposto e baixo o título, “Mala vida e peor morte do rei
Ricardo III, mais non a glosada polo aclamado poeta William Shakespeare” pretendemos o
desenvolvemento dun espectáculo unipersoal no que a través dun monólogo dirixido á audiencia o
personaxe do difunto rei Ricardo III de Inglaterra, argumenta en contra do relato dos derradeiros anos da
súa vida que Shakespeare deixou trazado no drama “A vida e a morte do rei Ricardo III”.
Non se trata pois da personaxe protagónica deste coñecido drama, senon dun outro recreado polo
seu intérprete que parece querer facer xustiza á súa memoria, descubrindo a manipulación do público a
través dun discurso que, rañando un pouco nel, toma maneiras de propaganda.
A maldade psicopática do retrato que o dramaturgo pinta sobre a persoa do derradeiro rei da
dinastía Plantagenet, parécelle ao protagonista un compendio de inxurias. Vemos a un Ricardo doído
pola manipulación da súa historia por parte de tan senlleiro dramaturgo.
Nunha sorte de exercicio esquizoide a personaxe manifesta o seu desacordo sobre a idoneidade
do seu interprete. Este parécelle vello, inculto e as constantes interrupcións e digresións do actor
chegan a desesperar ao monarca.
Para comezar falará coas palabras escritas por W. Shakespeare na primeira escena do acto
primeiro da traxedia. Tras do grotesco soliloquio xurdirá o Ricardo “real” ou alternativo. Pero o seu
intérprete comezará cedo a interromper o discurso da personaxe. Malia o desgusto que lle provocan
estas inxerencias, rematará por seguir os consellos do comediante para estructurar a exposición da
“verdade” dos feitos, seguindo a obra escrita por Shakespeare acto por acto.
O que Ricardo vai reivindicar non é xa o recoñecemento que merece como rei tanto como a
restitución dunha condición humana que semella serlle negada ao convertelo nun monstro, nun obxecto
psicótico sen outra función que a de chegar a demostrar canta maldade cabe nun só individuo. Coa
complicidade do intérprete transitará o tempo como mellor lle conveña, trascenderá o seu periodo
histórico vital por que si. Por que lle peta e, sobre todo, por que así é mais divertido.
O espectáculo acadará un certo aspecto esperpéntico, non sendo o seu obxectivo prioritario a
revisión histórica senón mais ben compoñer un divertimento baseado no clásico. Un clásico
deconstruido e desfiañado con pasaxes de lirismo patético pero no que primará unha perspectiva
humorística. Tras esborrallar a lenda negra que sobre a súa figura construiron os Tudor, e coa
complicidade do comediante, Ricardo III chegará a sentar certos basamentos para a construción doutra
lenda de diferente cor. Unha lenda rosa.
O espazo escénico está marcado por un tenebrismo de inspiración romántica e formas sinxelas
diseñado por Marta Calvo e iluminado baixo os mesmos parámetros por Octavio Mas. O movemento
tenderá ao bufo e na dramaturxia non serán raros ironia e sarcasmo. Preténdese así fuxir dun
espectáculo que só resulte comprensible para un público coñecedor da traxedia shakespiriana, senón,
pola contra, que resulte estimulante para toda caste de espectadores.
Na súa construción intervén un colectivo artístico amplo e multidisciplinar. Na dirección escénica
participaron tanto o seu intérprete como o director Antón Coucheiro e a creadora escénica Alessandra
García. O texto dramatúrxico é froito do traballo compartido da poeta María Lado, do director Antón
Coucheiro e do propio actor Evaristo Calvo.
- Ficha Artística e Técnica
Elenco Evaristo Calvo
Espazo Escénico Marta Calvo
Espazo Lumínico Octavio Mas
Asesoría Histórica Cristina Mourón Figueroa
Adestramento Creación Ana Vallés
Fotografía e Vídeo Miguel Calvo
Axudante de Dirección Santi Romay
Axudante de Produción Miguel Calvo
Produción Rubén G. Pedrero
Textos e Dramaturxia Maria Lado, Evaristo Calvo, Antón Coucheiro, William Shakespeare.
Mirada Externa Alessandra García
Dirección Antón Coucheiro, Evaristo Calvo
Unha coprodución de Excéntricas co Centro Dramático Galego e co apoio da Fundación Cidade da Cultura
Estrea o 21 de febreiro de 2025 na Cidade da Cultura de Santiago de Compostela
Duración: 75 minutos.
MALA VIDA E PIOR MORTE DE RICARDO III (2025)
Display prices in:
EUR